Vitet e fundit, kompanitë kineze kanë rritur ndjeshëm investimet e tyre në Bashkimin Europian. Nga vreshtat e Bordosë te prodhuesit e robotëve në Gjermani dhe prodhuesit e makinerive të ndërtimit në Itali, këto kompani kanë qenë në një zbavitje blerjesh të përmasave të paprecedentë.
Në BE, rritja e shpejtë ka nxitur frikën për ndikimin e këtyre investimeve në vendet e punës, teknologjinë dhe kapacitetin industrial afatgjatë të Europës, duke ndezur thirrje për më shumë mbikëqyrje. Në këtë kontekst, disa e shohin mekanizmin e shqyrtimit të investimeve që BE vendosi në 2019 si të synuar për kompanitë kineze.
Gjatë pandemisë, shqetësimet në rritje se teknologjia dhe njohuritë jetike europiane mund të jenë të cenueshme ndaj marrjes nga jashtë për shkak të rënies ekonomike, e shtynë Komisionin Europian të nxjerrë udhëzime për shtetet e tij anëtare. Për të sqaruar më shumë situatën, BE-ja ka negociuar një marrëveshje me Kinën – Marrëveshja Gjithëpërfshirëse për Investimet – për të zëvendësuar marrëveshjet aktuale të 26 vendeve individuale që ekzistojnë midis të gjitha shteteve anëtare individuale, përveç Irlandës.
Marrëveshja aktualisht është e bllokuar për arsye politike, pas sanksioneve në lidhje me shqetësimet e BE-së për shkeljet e të drejtave të njeriut në provincën Xinjiang. Por debati se si të përshtatet më mirë me këtë kontekst të ri nuk ka gjasa të zhduket.
Kompanitë kineze duhet t’i deklarojnë qeverisë investimet e tyre jashtë shtetit dhe këto deklarata ofrojnë informacion të vlefshëm se ku po investojnë dhe pse. Deklaratat përfshijnë vendin dhe industrinë ku ata investuan dhe nëse investimi përfshin mbështetjen e shitjeve të tyre në Europë, prodhimin e mallrave në vend ose kryerjen e kërkimit dhe zhvillimit.
Gjermania ishte zgjedhja kryesore për kompanitë kineze që investonin në Europë, e ndjekur nga Britania e Madhe, Holanda dhe Italia.
Me kalimin e kohës, u zbulua se investimet për shitje kanë rënë nga 70% në më pak se gjysmën e totalit të investimeve, ndërsa kërkimi dhe zhvillimi dhe prodhimi janë bërë më të rëndësishme. Kjo tregon se nocioni që firmat kineze e shohin Europën thjesht si një treg dhe jo një bazë për prodhim dhe kërkime, është qartësisht i vjetruar. Shumë firma kineze investojnë në Europë për të prodhuar atje.
Këto lloj investimesh janë veçanërisht të rëndësishme për sektorët kinezë që tashmë kanë nivele të larta investimesh në vend. Firmat që investojnë shumë në prodhim në Kinë priren të bëjnë të njëjtën gjë në Europë, duke garantuar potencialisht mijëra vende pune europiane. TheConversation
Edel Strazimiri / SCAN