Sindroma imposter mund t’ju mbajë larg nga qëllimet dhe dëshirat tuaja. Nëse e gjeni veten të frustruar nga paaftësia për të parë projektet drejt realizimit, sjelljet e vonuara ose ndjenjat dërrmuese të papërshtatshmërisë përballë arritjeve të të tjerëve, mund të vuani nga sindroma imposter (IS).
Ndryshe nga kushtet kronike si depresioni klinik ose çrregullimi i përgjithësuar i ankthit, IS nuk njihet si çrregullim. Sidoqoftë, është shumë e zakonshme. Pra, na duhet të identifikojmë dhe kuptojmë siç duhet simptomat nëse duam të kapërcejmë IS.
Si përkufizohet më mirë sindroma imposter?
Natyra e vërtetë e IS është mungesa e objektivitetit, duke rezultuar në kufizime të besimeve dhe vetë-dyshimit. IS na bën të krahasojmë veten me arritjet e të tjerëve dhe të ndërtojmë një tregim që nuk jemi të denjë për të. Kjo, natyrisht, mund të funksionojë në drejtim të kundërt, me një vlerësim joreal të aftësive të dikujt që rezulton në arrogancë dhe synime jorealiste.
Nëse e gjeni veten në situata, veçanërisht në mundësi biznesi, ku përfshiheni në nënçmim të vetëvetes për të shmangur ndjenjën se nuk i përkisni dhe ndiheni sikur dikush në mënyrë të pashmangshme do të zbulojë të metat tuaja, me siguri po vuani nga IS.
Çfarë mund të bëjmë për të kapërcyer sindromën imposter?
Mos e gjykoni veten se keni sindromën imposter. Nëse përkufizimi i mësipërm i IS shkakton një shkallë njohjeje tek ju dhe mendoni se ndoshta keni sabotuar mundësitë si rezultat në të kaluarën – përpiquni të ndaloni mendjen tuaj që të zhytet poshtë atij mendimi që të fajëson. Të mendosh për gjithçka që ke humbur si rezultat, nuk do të bëjë gjë tjetër veçse do t’i përkeqësojë gjërat. Ju thjesht do të etiketoni përvojën e kaluar me traumën emocionale, duke shkaktuar më shumë vetë-dyshim, mbytje dhe mosveprim në të ardhmen.
Një mënyrë e shkëlqyeshme për të shmangur lidhjen me të kaluarën është të përfshiheni rregullisht në praktika të ndërgjegjshme që ju mundësojnë të përqëndroni vëmendjen tuaj në momentin e tanishëm. Meditimi është i mrekullueshëm, por ka edhe gjëra të tjera.
Pasi të mund t’i qetësoni ato mendime duke e sjellë mendjen tuaj në të tashmen, do të vini re një ndryshim në mënyrën se si e shihni të ardhmen tuaj. Në fund të fundit, momenti i tanishëm është gjithçka që është vërtet “reale”. Tani mund të bëni vetëm zgjedhje të reja dhe të krijoni përvoja të reja në të ardhmen. E kaluara ka ikur dhe e tashmja ende nuk është përcaktuar. Mos i projektoni gabimet e së kaluarës në të ardhmen tuaj duke u fokusuar në to në të tashmen.
Mos lejoni që sindroma imposter të kultivojë FOMO
E lidhur me sindromën imposter është Frika nga Humbja (ose FOMO).
FOMO është shumë e zakonshme dhe ndoshta e keni ndjerë atë në një mënyrë apo në një tjetër. Për shembull, FOMO ndodh kur një bashkëkohës ose bashkëmoshatar arrin diçka që ne duam. Në momentet tona më të kthjellta dhe objektive mund ta hedhim poshtë si asgjë më shumë se xhelozi, por është më shumë se kaq.
Shumë shpesh ne mund të justifikohemi të ndjejmë peshën se sa e padrejtë është gjithçka. Por mos e mashtroni veten duke e menduar jetën si një lojë me shumë zero. Është shumë e lehtë të bësh gabim duke krahasuar fazën e parë të udhëtimit tënd me fazën 45 të dikujt tjetër. Largimi i vërtetë nga suksesi i dikujt tjetër duhet të jetë një manifestim që ata kanë dhënë dëshmi se është e mundur edhe për ju.
Mos harroni se ju ka të ngjarë të jeni një person i tipit A, dhe si i tillë keni një prirje për të dëshiruar që gjërat të ndodhin tani. Ajo që ju mungon është se rrugëtimi drejt suksesit është një pjesë kryesore e tij. Pa kontekstin e udhëtimit, rezultati është i paqëndrueshëm. Kjo është arsyeja pse rreth 70% e fituesve të llotarive dështojnë brenda pesë viteve.
Ju duhet t’i kujtoni vetes, ndërsa e ktheni mendjen në momentin aktual, se jeni pikërisht aty ku supozohet të jeni tani. Kur shikoni prapa dhe lidhni pikat, gjithçka ka kuptim kur bëhet fjalë për kohën. Të gjitha fitoret që keni pasur si rezultat i punës dhe durimit tuaj nuk do të ishin ato që janë pa këtë.
Këtë e shohim edhe në marrëdhënie. Kur vendosim kaq shumë theks në nevojën për të takuar dikë dhe dëshirojmë dëshpërimisht të gjejmë dikë me të cilin të dashurohemi, nuk ndodh (ose më keq: ne përfundojmë me personin e gabuar, duke bindur veten se ai është i duhuri për ne). Nëse thjesht besojmë se jemi në rrugën tonë dhe se do të takojmë personin e duhur kur të jemi gati, kjo do të ndodhë.
Nuk mund ta shmangni kohën që ju nevojitet për t’u bërë personi që dëshironi të bëheni. Këto synime që keni për veten tuaj, për nga natyra e tyre, do të ndodhin në të ardhmen. Besoni në këtë dhe ngushëllohuni në të – ju jeni në rrugën tuaj. Mundësitë do të vijnë kur të jeni gati për to, ndaj qëndroni të qetë. Mbani mend: do të ketë nga ata që do të shikojnë se ku jeni në udhëtimin tuaj dhe do të ndihen njësoj si ju për të tjerët. Përpiquni t’i shihni gjërat sikur po ndodhin për ju, në të njëjtën mënyrë që mund t’i shihni kur shikoni prapa.
Ju duhet ta shikoni jetën tuaj në kontekstin e kohës. Në vend që të shikoni të tjerët ose të shqetësoheni për vlerën tuaj, kthejeni veten në të tashmen dhe kujtojini vetes se jeni pikërisht aty ku duhet të jeni në udhëtimin tuaj.
/Business Magazine Albania/